Εκεί
Όπου και οι σιωπές σιγούν
Που τα κάτοπτρα όλα
Κοιτούν τον εαυτό τους
Και χορευτές ασπόνδυλοι
Χαρτογραφούν τον επικείμενο Κόσμον
Εκεί – ας είμαστε ακριβείς-
Πέραν και αυτού τούτου του φωτός
Οι συγγενείς των αποστάσεων –εν κύκλω
Μειδιούν αρρήτως
Για τα αναπάντεχα βρέφη.
1 σχόλιο:
Πίνω στη μέρα που τα βρέφη δε θα είναι αναπάντεχα και θα μένουν βρέφη για όσο τους πρέπει! Εύγε anyway.
Δημοσίευση σχολίου