Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Ο ΗΛΙΑΚΟΣ ΕΑΥΤΟΣ

Αλφα Κόκκινο

Ακόμα οι άνθρωποι θρηνούν
Ακόμα κλαίνε
Οι φλέβες των οραμάτων διογκώνονται θραύονται
Και στα έκπληκτα μάτια
Σκουπίζουν τα δάκρυα.

Πάμε για καλή σοδειά¨

Για παιδιά που θα λαμπυρίζουν
Που θα ερωτεύονται
Που θα ανταλλάσσουν εν πνεύματι
Το αιώνιο.
**************************
Εψιλον Πορτοκαλί

Το ποίημα
Μετουσιώθηκε σε πράξη φωτός
Εδώ
Με σιωπηλό σώμα
Μετέχω στη τροχιά της γής.

Όσο η καρδιά μου πετά
Όσο βαδίζω
Θα προσφέρω το γέλιο μου και τη λύτρωση
Σ’αυτούς που θα χλευάζουν την πνοή μου.
***************************
Ητα Κίτρινο

Οι συντεταγμένες του ήλιου εντός μου
Και η κόρη του γαλαξία
Με τον οργασμικό μου παλμό
Εις τον αιώνα δονούνται.

Εκπίπτω μόνον ως εραστής και
Ανέρχομαι πάλιν
Ως φως.
*******************************
Ιωτα Πράσινο

Οράματα μικρών παιδιών
Που ανεβαίνουν στον ουρανό και
Κολυμπούν στο ποτάμι του γαλαξία
Κάθε τόσο με επισκέπτονται.

Μ’ένα νεύμα μ’ένα μειδίαμα
Με μεταμορφώνουν σε ρόδο
Και με περιφέρουν σε μέρη
Όπου μοιράζω την ευωδία των πετάλων
Κι όπου μου δωρίζεται η γύρις του φωτός.

Στην επαναφορά
Μου χαιδεύουν το μέτωπο τα μαλλιά και
Με ξυπνούν με καμπανούλες και
Με το χαμόγελο του ήχου που δεν αποδίδεται.

Εάν
Έστω και μία στιγμή
Δεν είσαι εκ του κόσμου τούτου
Στο πολλαπλάσιο χαρίζεις
Ότι απεκόμισες από την περιπλάνηση
Από το ταξίδι.
*************************
Ομικρον Γαλάζιο

Στην άκρη του γαλαξία
Η έλξη είναι ασθενής.

Οι ενσταλάξεις του ήλιου
Ανορθώνουν το σώμα και
Επιβάλλουν το άχρονο.

Συνδιαλέγομαι με τη ροή τις εκκρίσεις
Το νεύμα των όντων.

Μετατρέπω το παρόν
Δημιουργώ το άρρητο του έρωτος
Μεταλλάσσω τις πολικότητες των αστέρων
Δονούμαι.

Εν εγρηγόρσει
Πλήρης
Μετέχω.
******************************
Υψιλον Μπλε

Σαν περιμένεις τη φλόγα που έρχεται
Ανοίγονται εμπρός σου μπουμπουκάκια
Στο χρυσαφί άρωμα μιας μέλισσας
Που παραληρεί.

Η τομή που φτιάχνεις στο χώρο
Φωτίζει τα πράγματα.

Η βαρύτητα ανυψώνεται στο συμβάν του γέλιου
Κι εσύ
Λάμνεις προς τους αστερισμούς
Αναχωρητής για κάθε τόπο
Με μια συχνότητα θερμή κι έναν κραδασμό
Που δεν αφήνει περιθώρια για λύπες.
*************************
Ωμεγα Ιώδες

Η προβολή του σώματός μου
Αυτό που λέω:
Νυν και ερχόμενον
Υπερίπταται όλων των κόσμων.

Συγχώνευση ήλιων αποστέλλει ο ομφαλός μου
Στους πλανήτες.

Όγδοο χρώμα άρρητο περιφρουρεί
Το υπάρχον έαρ.

Έλα
Θνητέ δυνάστη
Εναντιώσου στο αθάνατον
Πυρπόλησε το πυρ
Και εμβρόντητος αφανίσου
Στο κενό της καρδιάς σου.

Έλα κι εσύ
Σιωπηλέ εραστή
Άγγιξε
Λάβε το νεύμα
Φίλησε τα δάχτυλα
Τώρα που
Η επαναφορά των ρόδων και
Το μετείκασμα των αηδονιών
Δεν ανέχονται άλλη υποταγή.

Και η προβολή των σωμάτων
Αυτό που λέω:
Νυν και ερχόμενον
Επαναστατεί και θραύει
Τους ορίζοντες των πραγμάτων
Σχηματίζει κρυστάλλους και
Διέρχεται πλάσμα γέλωτος
Το πεπρωμένον
Συνάπτει φιλίες και
Ερωτεύεται συζύγους
Γεννά παιδιά και
Νταντεύει αγγέλους
Δονείται στα ερωτήματα των βράχων και
Απαγγέλλει τις αναγγελίες των ανέμων.

Την ίδια στιγμή
Ουδέ είδωλον
Ουδέ καθρέπτης
Έσωπτρον μόνον
Σφαίρος
Μέσα κι έξω ταλάντωση έρωτος
Φως στο φως
Πιο εκεί
Υπεράνω
Εν χορώ
Τα συμβάντα των κόσμων.
*****************************
Σιωπηλό Κενό ή Λευκό Κύμα

Η τροφή μου αχτίνες
Λάμψεις
Κεραυνοί σιωπής.

Η ψυχή μου κύμα
Ροή φωτιάς
Σε πεδίο θανάτου
Μνήμα κι αιώρηση
Εσαεί γέννεσις.
***************************
Τα ποιήματα έχουν γραφεί το 1985.
Συγκεκριμένα:το Άλφα, 4-8-85, Μύρινα/*το Έψιλον, 4-8-85, Μύρινα/*το Ήτα, 18-6-85, Αγία Σωτήρα, Λήμνος/* το Ιώτα,8-8-85, Μύρινα/*το Όμικρον, δεν έχω ημερομηνία αλλά εκεί κοντά θα έχει γραφεί/*το Υψιλον,31-7-85, Μύρινα/*το Ωμέγα,δεν έχω ημερομηνία/* το Σιωπηλό Κενό, 13-10-85, Πειραιάς.
( για την αντιγραφή: Τρίτη, 3-Ιανουαρίου-2006, πρωί 07.30, Φλύα )

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Του χαρου και του Ερωτα



Κι α κατοικούμε πα στης γης
Αλλού πάει το μυαλό μας
Πως 'δώ σα ναν’ το ξωχικό
Κι εκεί το πατρικό μας.