Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

ΒΕΓΓΑΖΗ


1961-1963 μ.χ.
Μπορεί και να είμαστε
οι τελευταίοι έποικοι
Η Σύρτις
είναι μεγάλη και μικρή
Της Βερενίκης ο πλόκαμος
με τα παιδικά πέλματα
καταμεσήμερο στην Κυρήνη
νωχελικά γινόταν ιστορία.
Θα γυρίζαμε το βράδυ στη Βεγγάζη.
Αυτό το μέρος
δε σε πλήγωσε ποτέ.

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008


Καμία ηδονή
Δεν προσπερνά τη λάμψη.
Καμία έκρηξη.

Το όστρακο κλείνει.
Συγκρατεί στη μνήμη
Το ολοκαύτωμα αυτού του σώματος.

Έστω κι αν περιφέρεται αυτός ο πλανήτης
Εσύ
Διατείνεσαι για τη σφαίρα
Και το φτερούγισμα του οφθαλμού
Πάνω απ’ τη μήτρα.

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

Είπα να συγγράψω¨
Δηλαδή, να απολογηθώ¨
Γιατί τι άλλο είναι η συγγραφή
Παρά μία απολογία.
Η ύπαρξη δεν τη χρειάζεται.
Καν.