Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008


Καμία ηδονή
Δεν προσπερνά τη λάμψη.
Καμία έκρηξη.

Το όστρακο κλείνει.
Συγκρατεί στη μνήμη
Το ολοκαύτωμα αυτού του σώματος.

Έστω κι αν περιφέρεται αυτός ο πλανήτης
Εσύ
Διατείνεσαι για τη σφαίρα
Και το φτερούγισμα του οφθαλμού
Πάνω απ’ τη μήτρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: