Εντός της ιδίας αυτής σφαίρας
Θραύεται ο ορίζων
Ο Ουρανός δεν είναι θόλος
Είναι εφαπτομένη του ύπνου
Ένας κόμπος που λύνεται
Καθ’ εκάστην
Μία ηδονή ανέγγιχτος
Το απειροελάχιστον του όλου
Που αρέσκεται εις το κρυφτούλι
Και το ευπροσήγορον
Του κύματος που καταφάσκει.