ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΦΥΡΕΣ

Η γραφή είναι συνομιλία με τους τεθνεότες και

τους επιγόνους.

Είναι η γραμμή της συνέχειας.

Γράφοντας συνομιλείς με όλους

Γι αυτό εις την Ελληνικήν

υπάρχει η λέξις: συν-γραφεύς.

Αυτό ακριβώς υπονοεί,

συν, έναν, ακόμη: τον αναγνώστη.

Μόνον κατά τόπον υπήρξε μοναχική η γραφή.

Όχι κατά χρόνον.

Συν- γράφω σημαίνει:

Οικειοποιούμαι τα πάντα.

Κι απ’ αυτά τα πάντα τίποτε δεν μου ανήκει.

Ούτε τα ‘γραφτά μου’.