α, πως τη γλυτώνει κανείς
σα είναι βουτηχτής
βαθύτ'ς
ανοίγει η μύτη
αίμα και περικεφαλαία
αναπνέεις το αίμα σου
αρνήθηκες πάλι τη μέθη
αυτή τη νηφάλιο μέθη
που σε πάει στην παράλυση
θα βγεις
θα σκορτσάτουνε οι βίδες
-με αγαπάνε ακόμα;-
κάνεις τσιγάρο ζαλισμένος
κατουράς πάνω στην κουβέρτα
'δεν είναι τίποτα', ακούς
'αυτό ήτανε, πάει πέρασε'.
Τα έρμα τα σφουγγάρια,
μαύρα , κατράμ,σα τη ψυχή μ'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου