Η εκκρεμότητα

Μένει πάντα κάτι να σε περιμένει.
Ένας ήχος , μια σιωπή, ένα σπασμένο ποτήρι.
Μπορεί και να τα έχεις αφήσει επίτηδες για να γυρίσεις ξανά να τα βρεις.
Είναι αλήθεια, τα πράγματα δεν χάνονται, τα παίρνει ο αέρας τα μεταφέρει όπως τη γύρη δεξιά κι αριστερά.
Είναι αλήθεια το σώμα αυτό δε χάνεται, δεν λησμονείται η αφή του, δεν απελπίζεται.
Φεύγει με τον άνεμο, συνομιλεί με τον ευκάλιπτο ,αποχωρεί πλησίστιο,γνωρίζοντας.
Όταν ξανάρθει, θα ξαναβρεί τον ήχο, τη σιωπή, το ποτήρι.
Όταν ξανάρθει και ,θα ξανάρθρει, θα ξαναβρεί την εκκρεμότητα.
Πλήρη.