ΕΠΕΜΕΝΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ

                                                                          Φλύα 6.10.12

Επέμενε να είναι πρακτικός

Όπως το ήθος

Ενός ακροκέραμου ή

Η τελευταία γραμμή του Μιρό.

      
 ****************

Ήρθε κάποτε κάποια στιγμή

Που χωρίς να τους αντιπαθεί

Τίποτε δεν του άρεσε

Από τους ανθρώπους.

Σα να ησύχασε.

Ενώ έφερε ακόμη τη μορφή τους

Σιωπηλά είχε αποσυρθεί

Από τα ανθρώπινα.

Δεν ήτο αναχωρητής ή

Έγκλειστος.

Απλώς εσημείωνε

Άλλη μία καμπή στο ταξείδι του.

                        ***************************************************

Εγνώριζε ή το είχε νοιώσει

Ότι υπήρχε μία κάθετος

Που εμπεριείχε

Όλες τις παράλληλές της.

        
*******

Είπε , άστο γι αργότερα

Όταν θα τελειώσουν οι έγνοιες της ανάγκης

Όταν –οικειοθελώς-

Όλοι θα εκπαιδευθούν

Εις την Ελληνικήν.

************************

Έχει μια σημασία

Η Σημασία.

Είπε,

Υπάρχει ένα τέλος στη γνώση

Υπάρχει ένα τέλος στην αγάπη

Υπάρχει ένα τέλος στη θέληση

Είναι ,

Μία καμπύλη που θραύει τον εαυτό της

Κι αρχίζει να συνεργάζεται με σιωπές

Εκεί .

***************************

Ε, και τώρα

Τώρα τι;

Ε, τώρα δεν οφείλεις σε κανέναν και

Κανείς δε σου χρωστάει τίποτα.

*****

 Επειδή δεν εύρισκε ήλιο να πάει

Δημιούργησε έναν δικό του

*****

Αλήθεια ,είπε

Όταν δεν επικρίνεις πια

Μπορείς να επιβιώσεις;

Ή

Αυτός είναι ο τρόπος

Να ζεις

*******

Είχε φτάσει στο σημείο

Μόνον να στοχάζεται

Αυτό τούτο ήταν η Πράξις του.

*****

Είχε τόσο οδηγηθεί στην απλότητα

Που και τα ρούχα του ήτανε μια υπερβολή

ας μη μιλήσουμε και για το σαρκίο το ίδιο.

****

Και τώρα που γράφει

Πολύ του φαίνεται

******

Ήταν εκεί που το ύψιστο συναντούσε το ελάχιστο και τίποτε άλλο δεν υπήρχε παρά μόνον ο σιωπηλός τόπος με τα κύματα 

28.10.12

*********

Με ανοιχτά τα τυφλωμένα μου μάτια

Κατοίκησα την Ιλιάδα και την Οδύσσεια

*********

'Αστο, αφησέ το αυτό το χέρι, ας μη χαϊδεύει πιά τα βράχια.

********